خطرات حفاری قبرهای گبری

در این پست روش صحیح حفاری قبر گبری – آموزش اصول حفاری قبر گبری بدون خطرات حفاری قبرهای گبری در دفینه یابی را قرار دادیم . همه قبر های گبری دارای دفینه و بار نیستند . ممکن است پس از مدت ها وقت گذاشن برای حفاری و کندن قبر گبری در آخر کار با یک قبر خالی روبرو شوید . همچننی برخی از جنازه ها و اجسادی که درون قبری گبری وجود دارد ممکن است شخص مریض بوده باشد که بسیار خطرناک است برای کاوشگران دفینه …

خطرات حفاری قبرهای گبری

قبر گبری در شیب,قبر گبری سردار,قبر گبری در کوه,قبر گبری دایره ای,قبر گبری چیست,قبر گبری در جنگل,قبر گبری در گیلان,قبر گبری ها

خطرات حفاری قبرهای گبری برای دفینه یابی,بهترین روش برای حفاری قبر گبری,حفاری قبر گبری در دفینه یابی,قبر گبری در گنج یابی,گورستان و قبرستان گبری,پیدا کردن گنج و دفینه داخل قبر گبری

خطرات حفاری قبرهای گبری  – آموزش اصول حفاری قبر در دفینه یابی

در گذشته ما گورستانهای دسته جمعی نیز داریم که متعلق به افراد مریض است. در جاهائی که وبا یا طاعون می آمده جنازه افراد را به صورت دسته جمعی دفن میکردند. در همینجا یک مطلب بسیار مهم از خطرات حفاری قبرهای گبری را برایتان بگویم و آن اینکه کسانی که قبری را میشکافند خیلی باید مواظب باشند و بفهمنه که جنازه مریض هست یا نیست و حتماٌ باید استخوان شناس باشند و یا بتوانند استخوان اشخاص مریض را از استخوان افراد سالم تشخیص دهند تا با مشکلی مواجه نشوند.

همیشه وقتی میخواهید قبری را باز کنید حتماٌ از دستکش و ماسک حسابی استفاده کنید تا از خطرات حفاری قبرهای گبری دور بمانید .

جنازه هایی که در غارها و زاغه ها میباشد و جنازه هایی که در صحرا میباشد و جنازه هایی که در کوهستانها میباشد از نظر ماهیت کاملاٌ با هم متفاوت است.

هر قبرستان و هر گوری دارای اموال نمی باشد. چون بسیاری از مردم فقیر بوده اند و بدون اموال دفن میشدند.

در هر قبرستان تعدادی قبر سلطانی وجود دارد که دارای اموال میباشند که باید بتوانید آنها را تشخیص دهید و از روی بعضی شواهد تشخیص آنها امکان پذیر است.

اکثر گورستانها در سینه کشی ها و کنار رودخانه ها میباشد. در بسیاری از قبرستانها یک چهارطاقی نیز میباشد که نشان میدهد در میان آن چهار طاقی شخص مهمی فوت کرده است و اکثرا دارای اموال میباشند.

در ایران قبرهای یهودی نیز بسیار است که نوع قرار کرفتن سنگ آنها متفاوت است و میتوان از روی سنگ قبر فهمید که این قبر متعلق به یک یهودی است.(سنگ قبر یهودیان دارای فلش است).

و مطلب آخر در مورد کسانی که به حفاری میروند و میگویند در سه متری یا چهار متری یک طابوت طلا یا یک جنازه مومیایی پیدا کرده ایم. اینها همه دروغ است. شخصیتهایی را که در طابوت طلا یا نقره یا سنگ یشم میگذاشتند همیشه در عمق بالای بیست متر دفن میکردند. و در عمق کم اینکار انجام نمیشد.

برای این جنازه ها حتماٌ اطاقی از ساروج درست میکردند و آن را آنقدر پایین میبردند که از گزند جانوران خاک به دور باشد و همچنین دزدان نتوانند گزندی به جنازه و اموال آن بزنند.

در کنار این جنازه ها حتماٌ اموال فراوان وجود دارد و کنیزان و نوکران آنها را نیز با جنازه اربابشان زنده به گور میکردند. پس اگر کسی گفت جنازه ای در آورده بدون اموال بدانید که احتمال دروغ گفتن آن زیاد است.

قبرهای گبری معمولا در نقاط بلند و روبه دره قرار دارند. اکثرآ دارای جنس هستند روی هر قبر با تخته سنگ پوشانده میشده که حتی با یک میلگرد هم میتوان قبر گبری را پیدا کرد….در فقیرترین قبر انان  یک یا دو کاسه سفالی قرار دارد و قشر متوسط و پولدار انان لوازم شخصی انان هم قرار داده میشد مانند زیورالات،خنجر،سپر و در معدودی از انان نسخه گنج مربوط به اموال شخص مرده و در برخی از انان اسب یا قاطر یا سگ شخص هم با او بخاک میسپردند(این اجناس فقط بخاطر اعتقاد مردمان آنزمان به زندگی پس از مرگ بوده)

بالاترین قبر گبری مربوط به موبد و سردار انان میشد که در اول صف قبرها قرار میگرفت و در عمق نسبتآ بالایی نسبت به سایر قبرها میبود و داخل قبر و بیرون زیر خاک اطراف قبر هدایایی قرار میگرفته..در قبرهای گبری بیماریهای مسری وجود دارد که بعد چندهزار سال هم از بین نمیرود.. جهت دوری از خطرات حفاری قبرهای گبری مواظب باشید و با پوشش کار کنید…….

حفاری غیرمجاز و غارت آثار باستانی کشور به‌تازگی وارد مرحله جدیدی شده است.

اگر در همین یکی دو سال گذشته در جنوب ایران و در حوزه تمدنی عیلامیان در شهر شوش سال‌ها خانه‌های اطراف این محوطه باستانی را -که زمانی پایتخت تمدن‌های کهن ایرانی بود- در پوشش دانشجو و کارمند فلان اداره و… اجاره کرده و داخل اتاق و حیاط خانه‌ها کانال حفر می‌کردند تا به اشیای باستانی و گنجینه‌های زیرزمینی دست پیدا کنند، در شمال ایران ماجرا کمی عجیب‌تر شده است.

حفاری‌های غیرقانونی در خطه شمال کشور در حوزه طبرستان- که تمدنی کهن دارد و سفالینه‌های جالب آن که مربوط به هزاره‌های قبل است، در ویترین‌های موزه ملی ایران نگهداری می‌شود و بیانگر تاریخ تمدنی ویژه این حوزه از تمدن ایران است- شکل تازه‌ای یافته است.

حفاران غیرمجاز آثار باستانی با شناسایی گورستان‌های تاریخی در مازندران هفته‌ها در گورستان‌ها زندگی می‌کنند و با خالی‌کردن قبرهای تاریخی، اشیای داخل آنها را که ارزش تاریخی آنها به هزاران سال قبل می‌رسد به سرقت می‌برند و در بازارهای سیاه عتیقه‌جات می‌فروشند.

‌قبرکن‌‌ها که در اصطلاح محاوره‌ای به حفاران غیرمجاز گورستان‌های تاریخی مازندران – که از آنها با عنوان گورستان‌های گبری نام می‌برند- معروفند، زندگی‌شان در گورستان‌هاست و با شناسایی گورهای باستانی اقدام به حفاری در منطقه می‌کنند؛ بدون آنکه واهمه‌ای از پیگرد داشته باشند.

اشیای فروخته‌شده توسط همین قبرکن‌‌ها در خطه شمالی کشور در خانه‌هایی که به‌منظور معاملات سیاه عتیقه‌جات است، به‌صورت بازار سیاه فروخته می‌شود که البته بخشی از این آثار نیز گاه و بیگاه کشف و ضبط می‌شود.

آثار کشف‌شده از خانه‌هایی که مرکز مبادلات اشیای باستانی به‌صورت غیرقانونی و بازار سیاه است، عمدتا در موزه‌های شمال کشور نگهداری می‌شوند که نمونه‌هایی از آنها در موزه آمل نیز قابل مشاهده است، با این تفاوت که به گفته یک استاد باستان‌شناسی در دانشگاه محمودآباد، محل کشف اشیای باستانی فروخته‌شده در معاملات زیرزمینی قاچاقچیان آثار باستانی، آمل نوشته شده است. در حالی‌که بسیاری از این اشیا از گورستان‌های باستانی و توسط همان قبرکن‌ها بیرون آمده است.

قبرکن‌های شمال کشور بسیار متفاوت از گورکن‌ها با زندگی در گورستان‌ها و شناسایی قبرهای تاریخی در شمال کشور -که نظارت بر محوطه‌های باستانی و آثار تاریخی آن بسیار ضعیف است- به خرید و فروش غیرقانونی آثار باستانی کشور مشغول هستند بدون آنکه برای زندگی در گورستان‌ها مورد مواخذه قرار بگیرند